Το κλειδί για την ποιότητα εκτύπωσης με μελάνη γκραβούρα: ιξώδες

Το ιξώδες επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του εγγενούς ιξώδους του διαλύματος της συνδετικής ρητίνης, των ιδιοτήτων της χρωστικής (όπως η απορρόφηση λαδιού, η αναλογία, το μέγεθος σωματιδίων και η διασπορά), η συμβατότητα μεταξύ χρωστικών και συνδετικών, καθώς και ο τύπος και η ποσότητα των διαλυτών. Η μελλοντική τάση για τα πλαστικά μελάνια ραβδώσεων είναι ένας συνδυασμός υψηλής συγκέντρωσης με χαμηλό ιξώδες.

• Το ιξώδες έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα εκτύπωσης: το υψηλό ιξώδες μειώνει τη ρευστότητα, με αποτέλεσμα ατελές γέμισμα κελιών ή λευκές κηλίδες. Ασκεί μεγαλύτερη δύναμη στη λεπίδα γιατρού, προκαλώντας δυσκολίες στο ξύσιμο και ραβδώσεις της λεπίδας. και εμποδίζει τη μεταφορά μελανιού, οδηγώντας σε μπλοκαρίσματα. Αντίθετα, το υπερβολικά χαμηλό ιξώδες προάγει την υπερβολική ροή μελανιού, που εκδηλώνεται ως υδατογραφήματα, μειωμένη διαύγεια και αυξημένη πιθανότητα ηλεκτροστατικών προβλημάτων, τα οποία εμποδίζουν την ομοιομορφία του χρώματος.

• Το ιξώδες εργασίας του μελανιού πρέπει να ρυθμίζεται σύμφωνα με την ταχύτητα εκτύπωσης και τα χαρακτηριστικά της πλάκας. Η εκτύπωση υψηλής ταχύτητας απαιτεί χαμηλότερο ιξώδες για αποτελεσματική μεταφορά μελανιού. Ωστόσο, τα κατώτερα μελάνια μπορεί να δημιουργήσουν υδατογραφήματα σε υπερβολικά χαμηλά ιξώδη, ακατάλληλα για διαδικασίες υψηλής ταχύτητας. Οι βαθύτεροι τόνοι και οι συμπαγείς περιοχές απαιτούν μελάνια υψηλότερου ιξώδους για λεπτομερή αναπαραγωγή, ενώ οι ελαφρύτερες περιοχές, ιδιαίτερα εκείνες με ανταύγειες, επωφελούνται από μελάνια χαμηλότερου ιξώδους. Τα μελάνια υψηλής ποιότητας προσφέρουν ένα ευρύτερο φάσμα προσαρμόσιμων ιξωδών, ενώ οι φτωχότερες έχουν μικρότερο εύρος και περιορίζονται στη λειτουργία σε υψηλότερα ιξώδη.

• Οι παράγοντες που επηρεάζουν το ιξώδες λειτουργίας του μελανιού περιλαμβάνουν την αναλογία προσθήκης διαλύτη, την απόδοση διάλυσης διαλύτη, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και μελανιού, τον ρυθμό εξάτμισης του διαλύτη και την ισορροπία του διαλύτη. Η κατάλληλη προσθήκη διαλυτών μπορεί να ρυθμίσει το ιξώδες, αλλά η υπερβολική ποσότητα μπορεί να οδηγήσει σε ελαττώματα. διαφορετικοί συνδυασμοί διαλυτών ενισχύουν τη διαλυτότητα. οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας επηρεάζουν το ιξώδες και το χρόνο στεγνώματος. Η εξάτμιση του διαλύτη απαιτεί έγκαιρη αναπλήρωση για τη διατήρηση σταθερού ιξώδους. και η ανισορροπία του διαλύτη μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες ιξώδους ή καθίζηση ρητίνης, που απαιτούν προσαρμογές στη σύνθεση του διαλύτη για την αποκατάσταση της ισορροπίας.